Team LinnBalans

Ik ben Linda Lettinga, ik woon samen met mijn dochter Norah en hond Rosah in Leeuwarden en ik noem mezelf graag gezondernemer.

In 2010 ben ik Consulinn begonnen, daar helpen we mensen afvallen en op gewicht blijven.

Al snel bleek dat ik erg geschikt ben als coach: ik vind het leuk om te luisteren, te praten, mee te denken en te helpen. Niks mooier dan mensen gelukkiger met en van zichzelf zien te worden!

Mijn interesse voor gezondheid groeide en na een fikse burn-out inclusief paniekaanvallen, slapeloosheid en andere lichamelijke en geestelijke ongemakken kwam door mijn vriendin de opleiding tot hormoonexpert bij Francisca van den Berg op mijn pad.

Oren klapperden, ogen gingen open en het brein en hart volgden meteen. Ongelooflijk, wat zit het lichaam geweldig in elkaar!

Ik ging anders naar het leven, mezelf en mijn gedrag kijken. Na diverse aanpassingen (zoals stoppen met de pil, ander eetpatroon en gebruik van suppletie) is er zoveel veranderd.

Ik ben Cisca en woon samen met mijn vriend Lourens, volwassen dochter Noa en ons hondje Kukkie in Leeuwarden.

Ik hou ontzettend van koken, lekker eten, lezen, reizen, en (nu tegenwoordig) van goed voor mezelf zorgen.

Mijn verhaal (in een zwaar verkorte versie)

Mijn hele leven had ik wel wat last van overgewicht, in de puberteit even wat minder maar daarna werd het extreem overgewicht, ongezonde keuzes, nooit verzadigd en de kilo’s vlogen eraan. Op zijn top was ik echt ontzettend zwaar. Op een gegeven moment besloot ik dat het genoeg was geweest. Ik moest afvallen, gelukkig ging me dat redelijk makkelijk af (met hulp van maaltijdvervangers) en na +/- 1.5 jaar was de eindscore 63 kilo minder Cisca. Op dat moment denk je, zo ik ben er, ben nu “gezond” en het enige wat ik moet doen is stabiel blijven. Dat ging/gaat me redelijk goed af, soms wat erbij en dan er weer af. Dat lekker koken en eten zit in mijn systeem. Ik geniet daar maximaal van. Maakte ik nog steeds foute keuzes (ook al dacht ik dat ik gezond bezig te zijn)? Jazeker! Toen wist ik nog niet wat ik nu allemaal weet.

In 2017 besloot ik te stoppen met de pil, wilde geen synthetische hormonen meer slikken. Vrij snel daarna kreeg ik heel veel vage klachten, extreme spierpijn, hartkloppingen, me heel verdrietig voelen, moe maar slecht slapen, zweten etc. maar ook een hele onregelmatige cyclus. Ik riep bij de huisarts meteen mijn hormonen zijn in de war, het lijkt alsof ik in de overgang zit. Daar was ik volgens hem veel te jong voor, het moest wat anders zijn. Het was vast de stress die op dat moment in mijn leven behoorlijk aanwezig was, een rustgevend pilletje zou vast helpen. Na 3 weken mee gestopt omdat dat me echt afstompte, dit was nog minder ik dan dat ik al was. Ik voelde me verschrikkelijk dag in dag uit, maar ging door. Voor de buitenwereld altijd vrolijk, maar zodra ik alleen was stortte ik soms totaal in. (En heel eerlijk, mijn gezin heeft het soms ook zwaar te voorduren gehad) Ik gaf weer aan bij de dokter dat het niet normaal was hoe ik me voelde, ik was een oude vrouw in een jong lichaam. Ik kreeg onderzoek na onderzoek, en steeds werd er gezegd dat ik niks mankeerde, misschien zat het wel tussen mijn oren. Na 1.5 jaar kreeg ik te horen dat het fibromyalgie en syndroom van Tietze was, daar konden ze niks aan doen. Ik moest maar een manier vinden om er mee te leven. En dagelijks pijnstillers gaan slikken. Bamm in your face, 37 jaar oud en er wordt gezegd dat ik me eigenlijk altijd zo zal blijven voelen, met waarschijnlijk vast ook wel eens goede dagen. Mentaal een flinke tik kan ik je zeggen.